Można postawić obok siebie dwóch sportowców, którzy mają te same predyspozycje fizyczne i wykonane jednostki treningowe, a tylko jeden z nich wygra, raz za razem. Jak to się dzieje? Przygotowanie fizyczne jest elementem, bez którego odnoszenie sukcesów w sporcie nie istnieje. Jednak psychologia sportu jako dziedzina udowadnia, że wygrywają nierzadko ci, którym brakuje nieco zdolności czy wytrenowania fizycznego, ale na plus przemawia ich psychika.
W sporcie nie można obejść się bez kontrolowania emocji, zwalczania stresu, koncentrowania się na chwili obecnej. Tak pozyskane umiejętności wraz z treningiem fizycznym, wpływają na bycie coraz lepszym sportowcem i osiąganie wyznaczonych celów. Psychologia sportu wbrew pozorom nie polega na tym, by psycholog pomógł zawodnikowi uporać się z kryzysem, dołkiem czy gorszą formą. To nauka pracy umysłem, uruchamiania możliwości mózgu, w tym pozytywnego myślenia, podczas strać z przeciwnikami.
Obok fizycznego, technicznego czy taktycznego treningu, mentalny staje się standardem, który zaczyna obowiązywać na całym świecie. Zawodnicy i drużyny odnoszące sukcesy, także w najmniej spodziewanych momentach, zaskakują w dużej mierze kibiców. Gdy przychodzi czas na refleksję, analizy i rozmowy, okazuje się, że teoretycznie słabo przygotowany zawodnik czy słaba drużyna, pracowali z psychologiami. Pochylali się nad pozytywnym myśleniem i wiarę w to, że nawet z najlepszymi można wygrać.
Psychologia sportu bada, wyjaśnia i opisuje psychologiczne aspekty, które występują w sporcie. Pozyskane informacje stają się bazą do tworzenia teorii, metod i technik. Te zaś są stosowane celem poprawiania osiągnięć, a także ogólnego funkcjonowania sportowców.
Techniki mentalne stosowane na własną rękę, przez profesjonalnych zawodników, którzy sami stanowią o swojej samodyscyplinie czy zorganizowaniu, pomagają w odnoszeniu sukcesów. Połączenie elementów, jakie oferuje psychologia sportu, wraz z treningami czysto fizycznymi, stają się kluczem do realizacji sportowych celów.
